Η είδηση της συμφωνίας ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι σημαντικότερη από τη συμφωνία αυτή καθ’ αυτή. Αποτελεί πολιτικό δεδομένο ότι κάθε πλευρά θα κοιτάξει από την πλευρά της να μιλήσει για θρίαμβο ή έστω για δική της νίκη. Αλλά η πολιτική υπερβολή δεν έχει καμία σημασία μπροστά στην ουσία. Ότι υπάρχει συμφωνία.
Θα περάσει από το Βρετανικό Κοινοβούλιο; Οι πρώτες αντιδράσεις είναι αρνητικές. Επίσημα φαίνεται ότι τα κουκιά δεν βγαίνουν. Η εκτίμηση μου και πρόβλεψή μου είναι πως στο τέλος θα βγουν. Οι Συντηρητικοί του Μπόρις Τζόνσον γνωρίζουν ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου κι ότι κάθε άλλη καθυστέρηση μπορεί να αποβεί μοιραία ενώ οι Εργατικοί του Τζέρεμι Κόρμπιν έχουν στις τάξεις τους υποστηρικτές του Brexit που γνωρίζουν ότι όλα τα πολιτικά παιχνίδια έχουν κάποια στιγμή ένα τέλος.
Ο Τζέρεμι Κόρμπιν (θα) είναι κατ’ εμέ ο μεγάλος ηττημένος. Κύρια αιτία η αλλοπρόσαλλη πολιτική στρατηγική του. Σε κάποια σημεία εντυπωσιακά παιδική, σε άλλα τραγικά παλαιοκομματική. Οι Φιλελεύθεροι το μεγάλο ερωτηματικό της επόμενης μέρας. Η καθαρή θέση υπέρ του Remain (της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση) έδινε και δίνει «καθαρούς» ψηφοφόρους. Πιθανότατα θα δώσει και στις επόμενες εκλογές όποτε κι αν γίνουν. Και ο Νίγκελ Φάρατζ, που κι αυτός αντέδρασε αρνητικά στη σημερινή συμφωνία, μετά το Brexit δεν θα έχει καν πολιτικό λόγο ύπαρξης.
Όσον αφορά στους Συντηρητικούς το έχουμε γράψει εδώ και καιρό. Οι ήττες που μάζευε ο Μπορίς Τζόνσον θα του έδιναν την ευκαιρία για την μεγάλη νίκη. Όλες οι ενδείξεις τείνουν προς αυτή την εξέλιξη. Είτε θα είναι νίκη ουσίας στις επόμενες εκλογές είτε θα είναι νίκη εντυπώσεων στην πολιτική ζωή των Βρετανών.
Κι η Ευρωπαϊκή Ένωση; Το μεγαλύτερο πολιτικό επίτευγμα του 20ου αιώνα κινδυνεύει από την ασημαντότητα των πολιτικών του ηγετών. Ορθά καταλήγει σε μια συμφωνία με το Ηνωμένο Βασίλειο, ορθά προσπάθησε να βρει βιώσιμη λύση. Ορθά θα πρέπει να προσπαθήσει και στο μέλλον μια στενή σχέση μαζί του. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να «πέσει» ως ιδέα κι ως αντίληψη. Αλλά χάνει από τις 31 Οκτωβρίου έναν από τους τρεις βασικούς πυλώνες της. Τώρα μένουν μόνο Γαλλία και Γερμανία να διαμορφώνουν τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Δεν είναι το ίδιο.
