Είναι πραγματικά απορίας άξιον πως τα κατάφερε αυτός ο ανεκδιήγητος τύπος που λέγεται Τζέρεμι Κόρμπιν να βρεθεί σε τόσο δύσκολη θέση (Ψηφοφορία 4ης Σεπτεμβρίου). Πραγματικά είναι εντυπωσιακό. Σήμερα είναι η νέα μητέρα των μαχών για την πολιτική ζωή του Ηνωμένου Βασιλείου. Το θέμα (Brexit) διχάζει το πολιτικό σύστημα της Βρετανίας οριζόντια, ο Τζόνσον έχει σηκώσει το γάντι απέναντι στους «αντάρτες» βουλευτές του και πρακτικά τους λέει «ξεχάστε ότι γινόταν με την Μέι. Tώρα τα πράγματα είναι αλλιώς» (μην λησμονούμε ότι στο εσωτερικό των Συντηρητικών ήτοι στις εσωκομματικές εκλογές βγήκε θριαμβευτικά), το επιχείρημα του (να σεβαστούμε την ετυμηγορία του λαού το 2016) του δίνει πόντους σε πιθανές εκλογές κι η στάση του, παρότι οι περισσότεροι στην Ελλάδα δεν την υιοθετούμε ή εκτιμάμε ως λαϊκίστικη, είναι βαθιά πολιτική.
Αν σήμερα στην ψηφοφορία o Τζόνσον ηττηθεί θα ζητήσει να γίνει ψηφοφορία για διεξαγωγή Εθνικών Εκλογών (χρειάζεται την ψήφο των 2/3 της Βουλής). Αν ο Κόρμπιν τις αρνηθεί (ειρήσθω εν παρόδω τις ζητά μετά μανίας εδώ και καιρό) με το επιχείρημα να βγάλει το “no-deal” από την ατζέντα θα δυσκολέψει αφάνταστα τη θέση του όποτε κι αν γίνουν εκλογές. Εάν τις δεχθείτο momentum μοιάζει να είναι υπέρ του Τζόνσον ο οποίος είναι αυθεντικός εκφραστής του Brexit και το υπηρετεί ως άποψη. Είναι πολιτική πίστη του ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι καλύτερα εκτός των ορίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και θα υπηρετήσει καλά το Brexit κάνοντας δύσκολες τις εκλογές για τη σημερινή Αντιπολίτευση. Ταυτόχρονα οι Φιλελεύθεροι έχουν μια σταθερή φωνή υπέρ του Remain κάνοντας τους Εργατικούς τον πραγματικά αδύναμο κρίκο.
Συνεπώς, έτσι όπως πάνε τα πράγματα η σημερινή ημέρα μοιάζει να είναι win win για τον Τζόνσον και lose lose για τον Κόρμπιν. Διότι στην πολιτική υπάρχουν και ήττες που στην ουσία είναι στρατηγικές νίκες.
