H κάθοδος του Γεωργίου Α. Παπανδρέου για την Αρχηγία του ΚΙΝΑΛ λογικά κάνει χαρούμενους δύο Κρητικούς της πολιτικής. Έναν στην Νέα Δημοκρατία κι έναν στο ΚΙΝΑΛ.
Σε περίπτωση επικράτησης του κ. Γ. Παπανδρέου τότε o Kρητικός της ΝΔ, ο κ. Μητσοτάκης, έχει όντως πιθανότητες να παραμείνει Πρωθυπουργός για δέκα χρόνια.
Σε περίπτωση ήττας του Γ. Παπανδρέου τότε ο Κρητικός του ΚΙΝΑΛ, ο κ. Ανδρουλάκης – αν κι εφόσον επικρατήσει – μπορεί να θεωρήσει εαυτόν εν δυνάμει Πρωθυπουργό.
Το ΚΙΝΑΛ δημιουργεί ειδήσεις… Ενδιαφέρον…
YΓ.Ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος είναι ο μόνος άλλος άξιος αντίπαλος με κάποιες πιθανότητες εκλογής – κατ’ εμέ λιγότερες από τον κ. Ανδρουλάκη.
Ο κ. Παύλος Γερουλάνος δεν έχει λόγο να κατέβει (κακά τα ψέματα είναι και πολιτική ιεροσυλία να κατέβει εναντίον του κ. Παπανδρέου).
Οι κ.κ. Καστανίδης, Χρηστίδης και Κεγκέρογλου εκτιμώ ότι δεν έχουν κάποια ελπίδα.
ΥΓ2. Εννοείται ότι θα περιμένουμε τις έρευνες, ότι κανείς δεν μπορεί να προκαταβάλει τι θα βγάλει η κάλπη, ότι μπορεί να υπάρξει ένας αστάθμητος παράγοντας. Ωστόσο με την Λαλιώτεια λογική αν έβαζα στοίχημα ποιος θα επικρατήσει σήμερα θα έβαζα στοίχημα υπέρ του κ. Νίκου Ανδρουλάκη.
ΥΓ3.Ο ΣΥΡΙΖΑ όσο συνεχίζει έτσι τόσο το πατατράκ είναι πιο κοντά. Χθες ξύπνησαν κι οι φωνές της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
YΓ4. Εκείνο που πραγματικά προκαλεί απορία είναι η διαιώνιση ενός συγκεκριμένου χαρακτηριστικού από μέρος του πολιτικού μας συστήματος: της υποτίμησης των πολιτών. Η Ελλάδα από το 2008 και μετά ζει σε μια διαρκή οικονομική κρίση. Η συγκεκριμένη κρίση έχει λάβει πάρα πολύ βαριά κοινωνικά χαρακτηριστικά.
Όποτε γίνονται εκλογές αλλάζει το πολιτικό διοικητικό προσωπικό. Οι πολίτες δεν είναι ευχαριστημένοι και το δείχνουν κάθε φορά στην κάλπη. Παρόλα αυτά πολλοί από το πολιτικό μας σύστημα εκτιμούν ότι μπορούν να τους ελέγξουν ή να τους καθοδηγήσουν. Πλανώνται πλάνην οικτράν.
