Όσο κι αν η τεχνολογία έχει εκμηδενίσει τις αποστάσεις και η πληροφορία κάνει το γύρο του κόσμου σε δευτερόλεπτα είναι αρκετά δύσκολο να κατανοήσουμε πλήρως στην Ελλάδα κα την Ευρώπη τι ακριβώς συμβαίνει στην πολιτική σκηνή της Αμερικής. Σίγουρα, όμως, όλοι κατανοούμε τη σημασία των Αμερικανικών προεδρικών εκλογών για εμάς και σίγουρα διαβάζουμε καθημερινά νέα σχετικά με τις προεκλογικές καμπάνιες των δύο υποψηφίων Προέδρων: της νυν Αντιπροέδρου της Αμερικής, υποψήφιας των Δημοκρατικών κ. Κάμαλα Χάρις και του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ, υποψήφιου των Ρεπουμπλικάνων κ. Ντόναλντ Τραμπ.
Στην τελευταία δημοσκόπηση της Marist Poll η Αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις υπερισχύει του πρώην Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες σε μια κατά μέτωπο αναμέτρηση μεταξύ εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι αναποφάσιστοι αλλά κλίνουν προς έναν υποψήφιο. Αυτό σηματοδοτεί μια μετατόπιση κατά 4 μονάδες από τα τέλη του περασμένου μήνα, όταν ο Τραμπ προηγούνταν κατά 1 ποσοστιαία μονάδα έναντι της Χάρις, αμέσως μετά την απόσυρση του Προέδρου Μπάιντεν από την κούρσα. Η Χάρις έχει κάνει πρόοδο μεταξύ των ανεξάρτητων ψηφοφόρων, των μαύρων ψηφοφόρων, των λευκών ψηφοφόρων με πανεπιστημιακό πτυχίο, των γυναικών και των ψηφοφόρων ηλικίας 35 ετών και άνω.
Η επιλογή του Τιμ Γουόλτς ως υποψηφίου Αντιπροέδρου εκ μέρους της Κάμαλα Χάρις εν αντιθέσει με την επιλογή του Τζέιμς Ντέιβιντ Βανς για την ίδια θέση εκ μέρους του Ντόναλντ Τραμπ μοιάζει να κερδίζει έδαφος στους ανεξάρτητους μετριοπαθείς ψηφοφόρους ενώ φαίνεται οι επιτελείς του Ντόναλντ Τραμπ να είναι ακόμα αιφνιδιασμένοι από το γεγονός ότι έχουν να αντιμετωπίσουν την Κάμαλα Χάρις κι όχι τον Τζο Μπάιντεν. Κι αυτό είναι παράδοξο για το επίπεδό τους.
Ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ με μια απόπειρα δολοφονίας στο πολιτικό οπλοστάσιο του και μια φωτογραφία μοναδικής επικοινωνιακής αξίας μοιάζει να πελαγοδρομεί στρατηγικά την ίδια ώρα που η επιρροή των ανθρώπων των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης στην καμπάνια του φαίνεται να παίρνει αμφιλεγόμενες διαστάσεις ακόμα και για τα αμερικανικά πρότυπα δημόσιας εικόνας. Αν παρατηρήσετε τη συνέντευξη με τον σταρ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στις ΗΠΑ Αντίν Ρος θα διαπιστώσετε ότι τα όρια ανάμεσα στη επικοινωνιακή γελοιότητα και την πολιτική ορθότητα μοιάζουν σχετικά στο μυαλό των επικοινωνιολόγων του Ντόναλντ Τραμπ. Είναι, όμως, οι ίδιοι επικοινωνιολόγοι που δημιούργησαν ίσως μια από πιο ενδιαφέρουσες από πλευράς επίτευξης στρατηγικού στόχου τηλεοπτικές διαφημίσεις δίνοντας το στίγμα ότι η μάχη αυτή δεν θα είναι τόσο απλή ή εύκολη. Αντίθετα θα είναι σκληρή κι από ένα σημείο και πέρα αβυσσαλέα.
Το βάρος έχει ήδη πέσει στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, η εικόνα (είτε τηλεοπτική είτε διαδικτυακή) θα διαδραματίσει το σημαντικότερο ρόλο και στην εικόνα ο Ντόναλντ Τραμπ έχει προβάδισμα. Αλλά όσο δεν καταφέρνει να κατανοήσει ότι πλέον έχει μια νέα αντίπαλο κι ένα νέο δίδυμο να αντιμετωπίσει και μάλιστα να το αντιμετωπίσει πολιτικά τόσο τα πράγματα θα γίνονται πιο δύσκολα για εκείνον.
Σε αυτή τη μάχη υπάρχουν Δημοκρατικοί στις ανατολικές ακτές που πιστεύουν ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών δεν θα δεχθεί ποτέ μια μαύρη γυναίκα για Πρόεδρο των ΗΠΑ. Κι αν αυτό μπορεί να θεωρηθεί από σεξιστικό έως απλά αφοριστικό, πολιτικά η ίδια η Κάμαλα Χάρις έχει να αντιμετωπίσει μιας δικής της πολιτική επιλογή: παρότι ήταν στην πρώτη γραμμή διοίκησης της διακυβέρνησης Μπάιντεν αποφάσισε να παραμείνει «άγνωστη πολιτικά». Ίσως επειδή περίμενε την ευκαιρία της. Ίσως επειδή έτσι αισθανόταν πιο ασφαλής. Τώρα με το Συνέδριο των Δημοκρατικών να αποτελεί την επιτομή του νέου ξεκινήματος έχει κάθε ευκαιρία να αυτοσυστηθεί και κυρίως να παρουσιάσει ένα νέο πρόγραμμα. Είναι σίγουρο ότι το πρόγραμμα της δεν θα είναι η αιτία της νίκης της. Αλλά θα της δώσει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει το περιβόητο κι ακραία πολιτικά ελκυστικό “Make America Great Again” το σύνθημα – συνώνυμο της πολιτικής πορείας του Ντόναλντ Τραμπ.
Πάντως ο Nταν Μορέιν στο βιβλίο του “Mε τον τρόπο της Κάμαλα” γράφει για την Κάμαλα Χάρις και τη θητεία της ως Γενική Εισαγγελέας: “Οι δημόσιοι κατήγοροι έχουν την εξουσία να στερήσουν από ανθρώπους την ελευθερία τους, να καταστρέψουν τη φήμη τους και να κατασχέσουν την περιουσία τους. Πρέπει να είναι απολύτως σίγουροι πριν κατηγορήσουν οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο για παρανομία. Η Κάμαλα Χάρις δεν ασκούσε αυτή την εξουσία βιαστικά. Όταν όμως ξεκινούσε μια μάχη, σπανίως την έχανε”. Εκτιμώ ότι την τελευταία φράση οφείλουμε να την λάβουμε υπόψη μας για την Κάμαλα Χάρις. Όταν ξεκινά μια μάχη, σπανίως τη χάνει.
